Τρίτη 17 Απριλίου 2012

"Τα Ρόδα Της Σιωπής" (συγγραφέας Πασχαλία Τραυλού). Προτείνει η Δέσποινα Σαββίδου

Δέσποινα Σαββίδου
ΤΑ ΡΟΔΑ ΤΗΣ ΣΙΩΠΗΣ
της Πασχαλίας Τραυλού

«Μια ιστορία για όσους κάτω απ' τη λαίλαπα του Γ΄ Ράιχ απέτυχαν να γίνουν "πολεμάνθρωποι", παραμένοντας απλώς άνθρωποι...»

Επέλεξα αυτό το βιβλίο, απόλυτα ταυτισμένο με το πνεύμα των αγίων ημερών του Πάσχα.

Αγάπη είναι το μήνυμα του Θεανθρώπου με τη σταύρωσή του, αγάπη είναι το μήνυμα της Πασχαλίας στο βιβλίο της σε όλα τα επίπεδα. Αυτή η λέξη δε γνωρίζει πατρίδες, δε γνωρίζει φυλές, ούτε φύλα. Νομίζω πως η κεντρική ιδέα του βιβλίου "ΤΑ ΡΟΔΑ ΤΗΣ ΣΙΩΠΗΣ" αυτή είναι. Να κονταροχτυπιέται το καλό με το κακό, να σχίζεται η ψυχή σαν είναι αναγκασμένη να πράξει διαφορετικά από ό,τι είναι πλασμένη.

Κορυφαίος ήρωας ο Γερμανός Καρλ, που δεν θα ήθελε ποτέ να είναι ένα πιόνι της Βέρμαχτ, που εξαναγκάζεται να κάνει όσα πρέπει να κάνει και το μόνο του όπλο είναι να φωνάζει, αυτό μονάχα κατάφερε να κάνει, για να κρύψει τη δική του ντροπή απέναντι στα απομεινάρια ανθρώπων: Εβραίοι, Έλληνες όποιοι κι αν ήταν. Τη λέξη "συγνώμη" δύσκολα την εκφράζουν οι άνθρωποι. Εκείνος υπέφερε, αναζητώντας τη "συγνώμη" της γυναίκας που υποσχέθηκε να προσέχει. Η μοίρα είχε στήσει το δόκανό της, εκείνη τη μέρα να του στοιχειώσει τη ζωή για μια συγνώμη. Και δεν ερχόταν......

'Έπρεπε να κυλήσουν πολλά χρόνια να συμβούν τόσα γεγονότα, να μπλεχτούν οι ζωές, να ταλαιπωρηθούν οι υπάρξεις, να αναρωτιούνται οι ήρωες και να αναζητούν αυτή τη μαγική λέξη "ΑΓΑΠΗ"….

Πιάνοντας στα χέρια σου αυτό το βιβλίο αρχίζεις να βυθίζεσαι στην πλοκή, άλλοτε βρίσκεσαι στη Στρατονίκη Χαλκιδικής και άλλοτε στο Βερολίνο. Προχωράς την ανάγνωση και σε παρασέρνουν οι ήρωες εκεί που θέλουν αυτοί…

Ιστορικό το πλαίσιο, πόλεμος,1940, Ελλάδα, Γερμανία, Άουσβιτς…
Τα χρόνια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, αποτελούν από την εποχή τους μια μεγάλη πηγή άντλησης υλικού για τους συγγραφείς όλου του κόσμου. Μας συγκινούν ακόμη και σήμερα παρά τα χρόνια που έχουν περάσει και όταν γράφονται από ελληνικές πέννες και ψυχές μας καθηλώνουν ακόμη περισσότερο. Ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος, αποτελεί απλά το φόντο της ιστορίας των «κολασμένων» ψυχών των ηρώων του νέου μυθιστορήματος της Τραυλού. Η ψυχική απόγνωση, η οδύνη, η τρέλα, το πάθος, οδηγούν τον κάθε ήρωα στην κάθαρσή του, λυτρώνοντας τον τελικά από το βάρος των πεπραγμένων του. Οι αθώοι, εξυψώνονται, την ίδια ώρα που οι φταίχτες, καταβάλουν το αντίτιμο. Σε τούτο το βιβλίο, που για μένα και για πολλούς άλλους αναγνώστες η συγγραφέας αναλύει τις εκφάνσεις της ανθρώπινης ψυχής, μας φανερώνει μέσα από τους ήρωες το λάθος που γίνεται φωτιά, την επίγνωσή και τη συγνώμη τα οποία είναι κυρίαρχα. Κυρίαρχο ακόμα ανάμεσα στις σελίδες είναι και το καθήκον που κάποτε οδηγεί στην απόγνωση κι από εκεί στο λάθος, για να φτάσει στο έλεος και τη συγνώμη.
Μια συγνώμη που ανθίζει σιωπηλή, ενώ τα πάντα γύρω κοιμούνται κατάκοπα από τον όλεθρο.

Το βιβλίο είναι πράγματι υπέροχο και συγκινητικό. Ένα σφάλμα, ένα μυστικό, μια καταστροφή. Το λάθος της Άννας να παντρευτεί τον Λουκά, η κρυφή ενοχή του Καρλ Λούντβιχ, η αμαρτία των γονέων που παίδεψε αδυσώπητα τον Σπύρο, η φυλάκιση που γίνεται λύτρωση... Ο γλύπτης Καρλ Λούντβιχ ανασταίνει τις μνήμες του με τη σμίλη του πάνω στην πέτρα, ξορκίζοντας τον παλιό του εαυτό, τον Καρλ Σβάιτς, εκείνον που έσβησε μέσα στις εικόνες του Άουσβιτς, εκείνον που άφησε ενθύμιο στην αγκαλιά της Άννας.

Μια αγαλμάτινη γυναίκα, που δημιουργήθηκε από τα χέρια του καλλιτέχνη, ατενίζει με άδειο βλέμμα το μεταπολεμικό Βερολίνο, ενώ το μοντέλο του αναλογίζεται, στον κήπο με τα ρόδα της σιωπής, τα χαμένα του χρόνια….
Διαβάζουμε στο οπισθόφυλλο:

"Λάθος, λάθρα, όλεθρος....Ένα σφάλμα, ένα μυστικό, μια καταστροφή. Το λάθος της Άννας να παντρευτεί τον Λουκά, η κρυφή ενοχή του Καρλ Ούντβιχ, η αμαρτία των γονέων που παίδεψε αδυσώπητα τον Σπύρο, η φυλάκιση που γίνεται λύτρωση....

Ο γλύπτης Καρλ Λούντβιχ ανασταίνει τις μνήμες του με τη σμίλη του πάνω στην πέτρα, ξορκίζοντας τον παλιό του εαυτό, τον Καρλ Σβάιτς, εκείνον που έσβησε μέσα στις εικόνες του Άουσβιτς, εκείνον που άφησε ενθύμιο στην αγκαλιά της Άννας.

Μια αγαλμάτινη γυναίκα, που δημιουργήθηκε από τα χέρια του καλλιτέχνη, ατενίζει με άδειο βλέμμα το μεταπολεμικό Βερολίνο, ενώ το μοντέλο του αναλογίζεται, στον κήπο με τα ρόδα της σιωπής, τα χαμένα του χρόνια.

1 σχόλιο:

  1. Ευχαριστώ πολύ για την ενδελεχή και γενναιόδωρη προσέγγιση του βιβλίου μου. Να είστε πάντα καλά. Πασχαλία Τραυλού

    ΑπάντησηΔιαγραφή