 |
| Βάσω Παπουτσόγλου |
Μαύρες άγριες ίριδες
Αναστασία Παπαγεωργίου
Σ' ένα μικρό κυκλαδίτικο νησί φυτρώνουν όμορφες άγριες ίριδες ,ένα λουλούδι με μαύρα βελούδινα πέταλα . Έτσι μοιάζουν οι γυναίκες που μένουν μόνες , μαυροντυμένες αναγκασμένες να αντιμετωπίσουν με αξιοπρέπεια τις καταιγίδες της ζωής. Σκοπός τους ν' αναστήσουν τα παιδιά τους.
Πάντοτε στα πικραμένα χείλη τους ανθίζει το χαμόγελο της υπομονής και της καρτερίας. Πατέρας και μάνα μαζί, σηκώνουν στις πλάτες τους το βαρύ φορτίο με σθένος και δύναμη. Η ζωή τραβάει τα δικά της μονοπάτια με χαρές και λύπες.
Πάντοτε στα πικραμένα χείλη τους ανθίζει το χαμόγελο της υπομονής και της καρτερίας. Πατέρας και μάνα μαζί, σηκώνουν στις πλάτες τους το βαρύ φορτίο με σθένος και δύναμη. Η ζωή τραβάει τα δικά της μονοπάτια με χαρές και λύπες.
Η Ειρήνη, η Μαρία, η Ζαμπέτα, η Μαργιά γυναίκες που ορθώνουν το ανάστημά τους και αγωνίζονται σκληρά ...
Η ζωή, βέβαια , γράφει για την καθεμιά το δικό της επίλογο ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου