Σάββατο 23 Ιουνίου 2012

Στην χώρα των χρυσών ήλιων (Συγγραφέας Καλέντ Χοσεϊνι). Προτείνει η Ντίνα Παναγιώτου

Ντίνα Παναγιώτου
Στην χώρα των χρυσών ήλιων
ΚΑΛΕΝΤ ΧΟΣΕΪΝΙ

Αμέτρητα τα φεγγάρια που λάμπουν πάνω στις στέγες της, κι οι χίλιοι αστραφτεροί ήλιοι που κρύβονται πίσω από τους τοίχους της. Αυτή είναι η Καμπούλ.
Μέσα στους δρόμους της, δυο γυναίκες, η Μαριάμ και η Λεϊλά. Αν και τις χωρίζουν αρκετά χρόνια και πολύ διαφορετικές ιδέες για την αγάπη και την οικογένεια, τις φέρνει κοντά ο πόλεμος, η απώλεια και η μοίρα.
Καθώς έρχονται αντιμέτωπες με τους κινδύνους στην πόλη τους αλλά και μέσα στο σπιτικό τους, η αρχική αντιπάθεια της μίας για την άλλη μεταμορφώνεται σε μια μοναδική σχέση μητέρας-κόρης.

Παρασκευή 15 Ιουνίου 2012

Η κόρη του φεγγαριού (Συγγραφέας Νικόλ - 'Αννα Μανιάτη). Προτείνει η Ματίνα Ανδρονικίδου


Ματίνα Ανδρονικίδου
Η κόρη του φεγγαριού
Νικόλ-Άννα Μανιάτη
Πρωταγωνίστρια της ιστορίας είναι ένα πανέμορφο κορίτσι η Λευκή που εξαιτίας των γονιδίων της βιώνει την απόρριψη του πατέρα της.
Πληγωμένη, εγκαταλείπει το μικρό χωριό της και φεύγει μακριά. Φτάνει στην Αγγλία όπου υιοθετείται από ένα ζευγάρι Άγγλων και ανοίγει ένα καινούργιο κεφάλαιο στην ζωή της.

Τρίτη 12 Ιουνίου 2012

Είσαι γυναίκα είσαι γη (συγγραφέας Στέλιος Στυλιανού). Προτείνει η Μαντώ Νίκου

Μαντώ Νίκου

Είσαι γυναίκα είσαι γη
Συγγραφέας: Στέλιος Στυλιανού
Εκδόσεις Modern Times
Περιγραφή
Θα σου διηγηθώ μια ιστορία, για πρώτη φορά, μα θα ΄ναι σαν να την έχεις ζήσει ξανά, σαν από χρόνια κάποιοι άλλοι να είχαν υφάνει το μαγνάδι της αλήθειας.
Ήταν νύχτα καλοκαιριού και το ολόγιομο φεγγάρι πήρε ένα χρώμα κατακόκκινο σαν το αίμα κι όλος ο ουρανός μάτωσε, κι όλοι τότε τρόμαξαν, γιατί τέτοιο φεγγάρι πριν από τη χάση του είναι κακό σημάδι...

Κυριακή 10 Ιουνίου 2012

Η Παναγιά της Θάλασσας (συγγραφέας Ιλδεφόνσο Φαλκόνες). Προτείνει η Κωνσταντίνα Φιλίππου

Κωνσταντίνα Φιλίππου
Η Παναγιά της Θάλασσας
του Ιλδεφόνσο Φαλκόνες
14ος αι. Η πόλη της Βαρκελώνης βρίσκεται στη στιγμή της μεγαλύτερης ακμής της· έχει επεκταθεί προς τη Ριμπέρα, την ταπεινή συνοικία των ψαράδων, οι κάτοικοι της οποίας αποφασίζουν να χτίσουν, με τα χρήματα των μεν και τους κόπους των δε, τον μεγαλύτερο ναό που ξέρουμε αφιερωμένο στην Παναγία: τη Σάντα Μαρία ντελ Μαρ.
Μια κατασκευή παράλληλη στην περιπετειώδη ιστορία του Αρνάου, ενός δουλοπάροικου που ξεφεύγει από τις βιαιότητες του φεουδάρχη αφέντη του και καταφεύγει στη Βαρκελώνη, όπου καταφέρνει να γίνει πολίτης της και, συνάμα, ελεύθερος άνθρωπος.

Μαύρες άγριες ίριδες (συγγραφέας Αναστασία Παπαγεωργίου). Προτείνει η Βάσω Παπουτσόγλου

Βάσω Παπουτσόγλου

Μαύρες άγριες ίριδες

Αναστασία Παπαγεωργίου

Σ' ένα μικρό κυκλαδίτικο νησί φυτρώνουν όμορφες άγριες ίριδες ,ένα λουλούδι με μαύρα βελούδινα πέταλα . Έτσι μοιάζουν οι γυναίκες που μένουν μόνες , μαυροντυμένες αναγκασμένες να αντιμετωπίσουν με αξιοπρέπεια τις καταιγίδες της ζωής. Σκοπός τους ν' αναστήσουν τα παιδιά τους.
Πάντοτε στα πικραμένα χείλη τους ανθίζει το χαμόγελο της υπομονής και της καρτερίας. Πατέρας και μάνα μαζί, σηκώνουν στις πλάτες τους το βαρύ φορτίο με σθένος και δύναμη. Η ζωή τραβάει τα δικά της μονοπάτια με χαρές και λύπες.

Τρίτη 5 Ιουνίου 2012

Τελευταία πόλη (συγγραφέας Διονύσης Μαρίνος). Προτείνει ο Δημήτρης Αναγνωστάκης.

Δημήτρης Αναγνωστάκης
Τελευταία πόλη
Διονύσης Μαρίνος
"Τον έσπρωχναν. Περνούσαν δίπλα του σαν απολιθωμένα ανθρωποειδή που δεν είχαν πλέον λόγο ύπαρξης. Αν αυτό που έβλεπε μπροστά του δεν ήταν φλόγα και κατράμι και κρουνοί αίματος, τότε θα πρέπει να ήταν η δική του κόλαση".
Ένας άντρας, μια γυναίκα και ένα παιδί. Μια αρχετυπική οικογένεια που αναγκάζεται να αφήσει το σπίτι της και να περιδιαβεί πεζή τη ρημαγμένη χώρα. Ένα ταξίδι σωτηρίας και κατάλυσης των ανθρώπινων ορίων εν μέσω πολέμου στη Βοσνία. Μια κατάβαση στα σκοτεινά δωμάτια της ψυχής. Ένα τραγικό και σαρωτικό φινάλε χαμού που δεν αφήνει περιθώρια.

Ποτέ χωρίς την κόρη μου… (συγγραφέας Μπέτι Μαχμουντί). Προτείνει η Εβελίνα Γιαννέλη

Εβελίνα Γιαννέλη
Ποτέ χωρίς την κόρη μου…
Μπέτι Μαχμουντί
Τον Αύγουστο του 1984, η Μπέτι Μαχμουντί, Αμερικανίδα παντρεμένη με Ιρανό, ταξίδεψε με τον άντρα και την κόρη της στην Τεχεράνη. Έντρομη ανακαλύπτει κάποια στιγμή πως βρίσκεται δέσμια ενός φανατικού σε μια χώρα όπου οι γυναίκες είναι σχεδόν σκλάβες.
Η μόνη ελπίδα διαφυγής βρίσκεται στα χέρια ενός παράνομου δικτύου λαθρεμπόρων. Αυτό το βιβλίο είναι η αληθινή ιστορία μιας γυναίκας που πέτυχε το ακατόρθωτο, μια Οδύσσεια που παρακολουθούμε με κομμένη ανάσα.
ΑΛΗΘΙΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑΗ Betty Mahmoody ήταν μια διαζευγμένη νοικοκυρά όταν γνώρισε το γιατρό Μαχμουντί στο νοσοκομείο του Κάρσον Σίτι, όπου εκείνη νοσηλεύθηκε για ένα διάστημα.

Κυριακή 3 Ιουνίου 2012

Οι κόρες της λησμονιάς (συγγραφέας Θ.Παπαθεοδώρου). Προτείνει η Μαρία Σκορδίλη

Μαρία Σκορδίλη
Οι κόρες της λησμονιάς
του Θοδωρή Παπαθεοδώρου
Κοριτσάκι τόσο δα ήταν όταν την άρπαξαν από την αγκαλιά μου. Ένα μπουμπούκι το κορμάκι της που δεν αξιώθηκα να το δω ν’ ανθίζει. Δεν το χάρηκα. Δεν το χόρτασα. Μόνο τ’ αγκάθια˙ τ’ αγκάθια μόνο χόρτασα. Τα βράδια, όταν οι σκιές της αβάσταχτης απουσίας απλώνονταν και μ’ έπνιγαν, στα γόνατα έπεφτα, προσευχόμουν μόνο κι έλπιζα: «Κι αν σου ζητάω πολλά, Παναγιά μου, μάνα είσαι κι Εσύ και με νιώθεις. Σαν την αγάπη της μάνας, το ξέρεις –Θεέ μου!– όμοια δεν υπάρχει σ’ αυτό τον κόσμο που ’φτιαξες…».

Σάββατο 2 Ιουνίου 2012

Η Αρχαία Σκουριά (Συγγραφέας Μάρω Δούκα). Προτείνει η Δέσποινα Σαββίδου

       Δέσποινα Σαββίδου
Η Αρχαία Σκουριά
 Μάρω Δούκα
Είναι τουλάχιστον ευτυχές και παρήγορο οι νέες γενιές αναγνωστών να έρχονται σ’ επαφή με λογοτεχνικά έργα που όχι μόνο σημάδεψαν την εποχή τους, αλλά ακόμη και σήμερα μιλούν χωρίς να κραυγάζουν, δηλώνουν την παρουσία τους – ως αναγκαιότητα περισσότερο παρά ως ευπώλητα μιας άλλης εποχής. Ένα απ’ αυτά είναι η “Αρχαία Σκουριά” που επανακυκλοφορεί σε μιαν έκδοση αναθεωρημένη από τις εκδόσεις Πατάκη.
Το πρώτο μυθιστόρημα της Μάρως Δούκα (πρωτοεκδόθηκε το 1979) είναι η λογοτεχνική ομφαλοσκόπηση μιας ολόκληρης γενιάς· της γενιάς του Πολυτεχνείου. Με την αδιάκοπη αφήγηση της Μυρσίνης Παναγιώτου ανασυστήνεται στον αναγνώστη μια εποχή (πιθανόν η Μυρσίνη να είναι ο συμβολισμός της ίδιας της εποχής ή ενός σημαντικού κομματιού της), αυτή της δικτατορίας, που όχι μόνο σημάδεψε, αλλά ταυτόχρονα σημαδεύτηκε.